با من بمان که ظلمت شب از راه می رسد.
وقتی که هیچ یاری نیست و آسایش گریخته است ،
خدایا ! ای یاور بی کسان با من بمان !
در هر لحظه به حضور (( تو)) نیازمندم.
چه چیزی جز لطف (( تو)) می تواند ترسها را در هم شکن؟
چه کسی جز (( تو)) می تواند راهنما و پناه من باشد؟
در روزهای ابری و آفتابی با من بمان!
از هیچ دشمنی نمی هراسم، چون (( تو)) در کنار منی!
آنجا که (( تو)) هستی اشک ها سوزنده نیستند،
مرگ هم تلخ نیست.
اگر با من بمانی ، همیشه پیروزم.